The Issue of Permanent Base Ownership: A New Balance Test in the US–South Korea Alliance

The U.S. military presence in South Korea has long been seen as one of the pillars of regional security. However, a recent request has raised questions about the nature of this strategic partnership.

While the South Korean government officially owns the land on which these bases sit, the U.S. currently operates with allocated usage rights. The Trump administration, however, has reportedly called for a shift toward permanent ownership—especially regarding strategic installations like Camp Humphreys. This proposal could fundamentally disrupt the equilibrium maintained under the Status of Forces Agreement (SOFA) between the two nations.

This development is more than a diplomatic debate; it’s a sensitive test of sovereignty, land ownership, and geopolitical alignment.

Geopolitical Context: Sovereignty, Diplomacy, Strategy

1. The US–South Korea alliance currently involves approximately 28,500 American troops stationed on the Korean Peninsula.

2. Some political voices in South Korea interpret this demand as a direct threat to national sovereignty.

3. China may read this move as a strategic signal—not only for the Korean Peninsula but also for Taiwan and the Pacific security corridor.

Will South Korea interpret this demand as a challenge to its sovereignty? 

Is the US shifting to a new base-focused strategy to strengthen its Asia-Pacific posture?

SAVYNOR Commentary 

While this proposal has not yet entered official negotiation channels, the very notion of such a demand carries strategic weight and must be carefully assessed from a sovereignty perspective.

Military base ownership is not merely a technical or legal matter—it is deeply tied to sovereignty, defense autonomy, and long-term alliance dynamics. If enacted, this move could redefine the delicate architecture of US–South Korea relations and significantly impact strategic interactions across the Asia-Pacific region.

---

미국의 영구 기지 소유권 제안: 미국-한국 동맹에서 새로운 균형 모색

미국의 주한미군 주둔은 오랫동안 이 지역 안보의 핵심 축으로 여겨져 왔습니다. 그러나 최근 제기된 새로운 요구는 이 전략적 동맹의 본질을 다시금 되돌아보게 만듭니다.

일반적으로 주한미군이 사용하는 기지의 토지는 대한민국 정부 소유이며, 미국은 해당 부지에 대한 사용 권한만을 갖고 있습니다. 하지만 트럼프 행정부는 이 권한을 ‘영구 소유권’으로 전환하고, 특히 캠프 험프리스(Camp Humphreys)와 같은 전략적 기지의 소유권을 미국 정부에 직접 이전할 것을 요구한 것으로 알려졌습니다. 이러한제안은 지금까지 유지되어 온 SOFA(주한미군지위협정)의 균형을 근본적으로 흔들 수 있는 사안입니다.

이는 단순한 외교적 논쟁을 넘어, 주권, 토지 소유권, 그리고 지정학적 정체성에 대한 민감한 시험대라 할 수 있습니다.

지정학적 배경: 주권, 외교, 전략

1. 현재 한미 동맹은 약 28,500명의 미군이 한반도에 주둔함으로써 유지되고 있습니다.

2. 한국 내 일부 정치권에서는 이 제안을 국가 주권에 대한 위협으로 인식하고 있습니다.

3. 중국은 이를 단지 한반도 차원을 넘어, 대만과 태평양 안보선에 대한 전략적 메시지로 해석할 수 있습니다.

한국은 이 요구를 주권 침해로 받아들일 것인가? 

미국은 아시아-태평양 전략 강화를 위해 영구 기지 중심의 새로운 전략을 채택하고 있는가?

SAVYNOR의 해석 

이 제안은 현재 공식적인 협상 사안은 아니지만, 그러한 요구가 제기된 것 자체만으로도 한국의 주권 관점에서 전략적으로 주의 깊게 분석되어야 합니다.

군사 기지의 소유 문제는 단순한 법적 문제를 넘어 주권, 방위 자율성, 동맹 구조와 밀접한 관련이 있습니다. 이러한 변화는 한미 관계의 민감한 균형을 재편할 뿐만 아니라 아시아-태평양 지역 전체의 전략적 역학에도 깊은 영향을 줄 수 있습니다.

---

ABD’nin Kalıcı Üs Mülkiyeti Gündemi: ABD-Güney Kore İttifakında Yeni Bir Denge Arayışı

ABD’nin Güney Kore’deki askeri varlığı uzun zamandır bölgedeki güvenliğin temel taşlarından biri olarak görülüyor. Ancak son dönemde gündeme gelen yeni bir talep, bu stratejik ortaklığın doğasını sorgulatıyor.

Normal şartlarda, Güney Kore hükümeti bu üslerin arazilerine sahipken, ABD yalnızca tahsisli kullanım hakkına sahip bulunuyor. Ancak Trump yönetimi, bu statünün kalıcı mülkiyete dönüştürülmesini ve özellikle Camp Humphreys gibi stratejik üslerin mülkiyetinin doğrudan Washington’a devredilmesini talep ediyor. Bu öneri, Güney Kore ile Amerika arasındaki Kuvvetlerin Statüsü Anlaşması (SOFA) çerçevesinde bugüne kadar korunan dengeyi temelden sarsabilecek nitelikte.

Bu gelişme yalnızca diplomatik bir tartışma değil; aynı zamanda egemenlik, toprak sahipliği ve jeopolitik aidiyet konularında hassas bir sınav anlamına geliyor.

Jeopolitik Arka Plan: Egemenlik, Diplomasi, Strateji

1. ABD–Güney Kore ittifakı, bugün yaklaşık 28.500 Amerikan askerinin Kore Yarımadası’nda konuşlanması ile şekilleniyor.

2. Güney Kore’deki bazı siyasi çevreler, bu talebi egemenliğe yönelik doğrudan bir tehdit olarak değerlendiriyor.

3. Çin, bu adımı yalnızca Kore Yarımadası özelinde değil, Tayvan ve Pasifik güvenlik hattı üzerinde de stratejik bir mesaj olarak yorumlayabilir.

Peki Güney Kore, bu talebi egemenliğine bir müdahale olarak mı görecek? 

ABD, Asya-Pasifik bölgesindeki konumunu sağlamlaştırmak için kalıcı üsler üzerinden yeni bir strateji mi benimsiyor?

SAVYNOR Yorumu 

Her ne kadar bu öneri şu aşamada resmî bir müzakere konusu olmasa da, bizzat böyle bir talebin gündeme gelmesi, Güney Kore’nin egemenlik yaklaşımı açısından dikkatle ele alınması gereken stratejik bir sinyal niteliği taşımaktadır.

Askerî üslerin mülkiyeti meselesi, sadece teknik ya da hukuki bir konu değil; aynı zamanda egemenlik, savunma özerkliği ve uzun vadeli ittifak dengeleriyle doğrudan ilişkilidir. Böyle bir adım, Güney Kore-ABD ilişkilerinin hassas mimarisini yeniden tanımlayabileceği gibi, Asya-Pasifik bölgesindeki stratejik etkileşimleri de derinden etkileyebilir.

---

L’agenda de propriété permanente des bases : vers un nouvel équilibre dans l’alliance USA–Corée du Sud

La présence militaire américaine en Corée du Sud est, depuis longtemps, considérée comme l’un des piliers de la sécurité régionale. Cependant, une récente proposition remet en question la nature de ce partenariat stratégique.

Normalement, les terrains des bases sont la propriété du gouvernement sud-coréen, tandis que les États-Unis ne disposent que d’un droit d’usage alloué. L’administration Trump aurait cependant proposé de transformer ce statut en une propriété permanente, notamment pour des installations stratégiques comme Camp Humphreys. Une telle demande pourrait bouleverser l’équilibre établi dans le cadre de l’accord SOFA entre les deux pays.

Ce développement ne constitue pas uniquement un débat diplomatique, mais aussi un test sensible de souveraineté, de possession territoriale et d’appartenance géopolitique.

Contexte géopolitique : souveraineté, diplomatie, stratégie

1. L’alliance USA–Corée du Sud repose actuellement sur la présence de quelque 28 500 soldats américains stationnés dans la péninsule coréenne.

2. Certains milieux politiques sud-coréens considèrent cette proposition comme une menace directe à la souveraineté nationale.

3. La Chine pourrait interpréter ce geste comme un signal stratégique concernant non seulement la Corée, mais aussi Taïwan et la ligne de sécurité du Pacifique.

La Corée du Sud verra-t-elle cette demande comme une atteinte à sa souveraineté ? 

Les États-Unis adoptent-ils une nouvelle stratégie de consolidation via des bases permanentes dans la région Asie-Pacifique ?

Commentaire de SAVYNOR

Bien que cette proposition n’ait pas encore fait l’objet de négociations officielles, sa seule formulation représente un signal stratégique qui mérite d’être évalué attentivement du point de vue de la souveraineté sud-coréenne.

La question de la propriété des bases militaires dépasse les considérations juridiques ou techniques; elle touche directement à la souveraineté, à l’autonomie en matière de défense et aux équilibres d’alliance à long terme. Une telle évolution pourrait redéfinir l’architecture délicate des relations USA–Corée du Sud, tout en impactant profondément la dynamique stratégique dans l’ensemble de la région Asie-Pacifique.