CBAM 2026: The European Union’s New Carbon Diplomacy, Support Package, Industry, and Geo-Economy

The Carbon Wall Becomes the New Frontier of the Economy

With the Carbon Border Adjustment Mechanism (CBAM) coming into force on 1 January 2026, the European Union is launching not only an environmental transition but also an economic and diplomatic restructuring process.

The objective is no longer limited to taxing carbon emissions but to establishing a new architecture between industrial policy, trade diplomacy, and energy security.

The recently announced support package, the Omnibus I regulation, the UK exemption discussions, and the global carbon-pricing partnerships clearly demonstrate the multilayered nature of this transformation.

CBAM is no longer merely a border levy; it has become Europe’s primary instrument for redesigning the global industrial order.

Current Framework: CBAM’s New Initiatives in the Autumn of 2025

 On 16 October 2025, the European Commission announced a financial and technical assistance programme for countries expected to be negatively affected by CBAM.

Under the Global Europe framework, this fund aims to help carbon-intensive suppliers convert their production to low-emission technologies.

Brussels’ message is clear: “We are not withdrawing the mechanism, but we are financing the transition.”

This indicates that CBAM has evolved from a punitive mechanism into an instrument of cooperation and diplomacy.

 At the same time, the EU initiated cooperation with more than forty countries to promote global carbon-pricing alignment.

The goal is to ensure that carbon costs become a common standard in the global trading system, not only within the EU.

This move can be interpreted as the first step toward turning carbon into a “new currency” of competitiveness.

 In late September, the European Council adopted the Omnibus I regulation to reduce CBAM’s administrative burden.

A de minimis threshold has been introduced for small and infrequent importers, and processes of data collection, verification, and declaration have been simplified.

In this way, the EU reduces cost pressure on industry while reinforcing transparency and traceability in implementation.

 Finally, Brussels and London have opened negotiations for a temporary CBAM exemption for 2026.

The aim is to prevent sudden financial shocks in cross-border supply chains.

This step reflects an effort to preserve inter-allied economic bridges even as the carbon wall rises.

The Implementation Framework of CBAM: Simplification, Benchmarks, and Data Chains

 From 2026 onward, companies will be required to document the carbon emissions generated in their production processes and to declare CBAM certificates.

As the reporting phase concludes, carbon accounting will directly translate into financial obligations.

For this reason, the EU is working swiftly to close technical gaps concerning benchmarks and default values.

Although the final figures have not yet been confirmed, the time allowed for companies to align their carbon-accounting methods with EU standards is very limited.

 This development demonstrates that CBAM is not merely a “green tax” but a data-driven monitoring system.

The verification of carbon footprints at every stage of the production chain will become a technical prerequisite for access to the European market.

Diplomacy at the Border: From a Penalty Mechanism to a Platform for Partnership

 CBAM was initially introduced as a levy designed to prevent “carbon leakage.”

Today, the EU has positioned it as an instrument of geo-economic diplomacy.

The support package and the exemption talks mark the beginning of a period of differentiated approaches in EU trade policy: a smooth transition for close partners and stricter regulation for distant suppliers.

This policy advances not through traditional trade language but through the projection of power via climate norms.

In essence, the EU is transforming carbon into a new instrument of soft power.

Industrial and Logistical Axes: The New Codes of Cost

 CBAM initially covers the sectors of steel, aluminium, cement, fertilisers, hydrogen, and electricity.

These industries share two characteristics: high energy intensity and dependence on maritime transport.

Therefore, the carbon cost introduces an additional price layer not only in production but also across the logistics chain.

This is particularly significant for maritime trade.

Combined with security risks in the Red Sea and the Bab el-Mandeb corridor, the carbon cost could make maritime routes even more expensive.

As a result, Europe’s supply map is being reshaped not by distance but by carbon footprint.

 Geo-Economic Extension: Land Corridors in the Shadow of the Carbon Wall

 As Europe raises its carbon wall, land-based energy infrastructures across Eurasia are quietly expanding.

This dynamic is generating a new axis within the global energy-geo-economic equation.

Russia’s planned Power of Siberia-2 (PoS-2) gas pipeline, passing through China and Mongolia, is the most notable example of this emerging axis.

With an intended capacity of approximately 50 billion cubic metres per year, the pipeline is part of Russia’s strategy to redirect its lost European market share toward Asia.

However, the project remains surrounded by uncertainties related to pricing, financing, and construction schedules.

Thus, PoS-2 currently represents a geo-strategic declaration of intent, while CBAM stands as an operational economic reality.

 While CBAM places price pressure on carbon-intensive goods transported by sea, PoS-2 and similar land-based corridors represent a search for energy routes independent of maritime networks.

One redefines economic norms, the other reshapes physical infrastructure.

Together, they are forming a quiet yet profound arena of competition within the energy-finance-logistics triad toward the end of the 2020s.

SAVYNOR Assessment: Temporal Asymmetry and the Window of Strategic Advantage

At present, CBAM, unlike PoS-2, possesses temporal superiority.

Its implementation framework is ready, its legislation definitive, and its financial impacts measurable.

PoS-2, on the other hand, remains in a stage of construction and negotiation.

 This asymmetry grants the European Union a short-term geo-economic advantage: standard exportation, industrial protection, and supply diversification.

In the medium term, however, as land-based corridors deepen the integration of energy and finance,

CBAM’s pressure zone may gradually shift eastward.

The coming decade will therefore test the geopolitical weight of carbon standards. 

Executive Recommendations: Five Critical Steps Before 2026

 1.    Establish authorised CBAM declarant status and construct the supplier data chain immediately.

 2.    Integrate price-scenario mechanisms into contracts to manage benchmark uncertainty.

 3.    Develop a carbon-compliant supplier portfolio, incorporating logistics emissions to calculate total embedded costs.

 4.    Monitor and access EU support funds such as green-industry transition credits proactively.

 5.    Treat Eurasian land corridors (such as PoS-2) as medium- to long-term strategic options while considering CBAM the primary constraint in current business decisions.

SAVYNOR Commentary

 Europe’s carbon wall is rising, yet behind this wall a new order is emerging. CBAM is not only regulating emissions but also reshaping economic behaviour itself. And like every wall, it projects its own reflection: new roads, new corridors, new systems forming in the East.

 The year 2026 will be remembered as the moment when the carbon economy ceased to be a matter of borders and became an exercise in diplomacy.

---

CBAM 2026: AB’nin Yeni Karbon Diplomasisi, Destek Paketi, Sanayi ve Jeoekonomi

Karbon Duvarı Ekonominin Yeni Sınırı Oluyor

Avrupa Birliği, 1 Ocak 2026’da yürürlüğe girecek Karbon Sınır Ayarlama Mekanizması (CBAM) ile yalnızca çevresel bir dönüşüm değil, ekonomik ve diplomatik bir yeniden yapılanma sürecini de başlatıyor.

Artık mesele yalnızca karbon salımını vergilendirmek değil; sanayi politikası, ticaret diplomasisi ve enerji güvenliği arasında yeni bir mimari kurmak.

 Son haftalarda açıklanan destek paketi, Omnibus I düzenlemeleri, İngiltere ile muafiyet görüşmeleri ve küresel karbon fiyatlama işbirlikleri bu dönüşümün çok katmanlı doğasını net biçimde ortaya koyuyor.

CBAM artık sadece bir sınır vergisi değil, Avrupa’nın küresel sanayi düzenini yeniden tasarlama aracıdır.

Güncel Çerçeve: 2025 Sonbaharında CBAM’ın Yeni Hamleleri

AB Komisyonu, 16 Ekim 2025’te CBAM’dan olumsuz etkilenecek ülkelere yönelik finansal ve teknik destek programını duyurdu.

Bu fon, Global Europe çatısı altında, karbon yoğun tedarikçilerin üretimlerini düşük emisyonlu teknolojilere dönüştürmesini kolaylaştırmayı amaçlıyor.

Brüksel’in mesajı net: “Mekanizmayı geri çekmiyoruz, ama dönüşümü finanse ediyoruz.”

Bu, CBAM’ın ceza değil, işbirliği ve diplomasi aracına evrildiğini gösteriyor.

 Aynı dönemde AB, küresel karbon fiyatlamasını yaygınlaştırma yönünde 40’tan fazla ülkeyle işbirliği başlattı.

Amaç, karbon maliyetinin sadece AB içinde değil, küresel ticaret sisteminde ortak bir standarthaline gelmesini sağlamak.

Bu hamle, karbonu “yeni para birimi” haline getirmenin ilk adımı olarak okunabilir.

Eylül sonunda AB Konseyi’nin kabul ettiği Omnibus I düzenlemesi ise CBAM’ın idari yükünü azaltıyor.

Küçük ve seyrek ithalat yapan firmalar için de minimis eşiği getirildi; veri toplama, doğrulama ve beyan süreçleri sadeleştirildi.

Böylece AB, sanayi üzerinde maliyet baskısını azaltırken, uygulamada şeffaflık ve izlenebilirliğigüçlendiriyor.

Son olarak, Brüksel ile Londra arasında 2026 yılı için geçici CBAM muafiyeti görüşmeleri başladı.

Amaç, sınır ötesi tedarik zincirlerinde ani mali şokları önlemek.

Bu adım, “karbon duvarı yükselirken ittifaklar arası köprülerin korunması” anlamına geliyor.

CBAM’ın Uygulama Mimarisi: Sadeleştirme, Benchmark, Veri Zinciri 

2026’dan itibaren firmalar, ürünlerinin üretim sürecindeki karbon emisyonlarını belgeleyip CBAM sertifikası beyan edecekler.

Raporlama dönemi sona ererken, artık karbon hesapları doğrudan finansal yükümlülüğe dönüşüyor.

Bu nedenle AB, benchmark ve varsayılan değerler (default values) konusundaki teknik boşlukları hızla kapatmaya çalışıyor.

Henüz nihai değerler netleşmemiş olsa da, şirketlerin karbon hesaplama yöntemlerini AB standartlarına uyarlamaları için tanınan süre çok sınırlı.

 Bu tablo, CBAM’ın sadece “yeşil vergi” değil, veri tabanlı bir gözetim sistemi haline geldiğini gösteriyor.

Üretim zincirinin her halkasında karbon izinin doğrulanabilir hale gelmesi, Avrupa pazarına erişimin teknik önkoşulu olacak.

Sınırda Diplomasi: Ceza Mekanizmasından Ortaklık Zeminine 

CBAM başlangıçta “karbon sızıntısını önleme vergisi” olarak lanse edilmişti.

Bugün geldiği noktada, AB bunu bir jeoekonomik diplomasi aracı olarak konumlandırıyor.

Destek paketi ve muafiyet görüşmeleri, AB’nin dış ticaretinde diferansiyel yaklaşım dönemini başlatıyor:

Yakın ortaklarla yumuşak geçiş, uzak tedarikçilerle sıkı regülasyon.

Bu politika, Brüksel’in klasik ticaret diliyle değil, iklim normları üzerinden güç projeksiyonu yapma biçimiyle ilerliyor.

Kısacası AB, karbonu yeni bir “yumuşak güç” enstrümanına dönüştürüyor. 

Sanayi ve Lojistik Eksenleri: Yeni Maliyet Kodları

CBAM ilk etapta çelik, alüminyum, çimento, gübre, hidrojen ve elektrik sektörlerini kapsıyor.

Bu sektörlerin ortak özelliği, yüksek enerji yoğunluğu ve deniz taşımacılığına bağımlılık.

Dolayısıyla karbon maliyeti, yalnız üretim değil, lojistik zinciri üzerinde de yeni bir fiyat katmanı yaratıyor.

 Bu durum, özellikle deniz taşımacılığı açısından önemli:

Kızıldeniz ve Bab el-Mendeb hattındaki güvenlik riskleriyle birleşince, karbon maliyeti deniz rotalarını daha da pahalı hale getirebilir.

Sonuç olarak Avrupa tedarik haritası, “mesafeden” çok “karbon ayak izine” göre yeniden şekilleniyor.

Jeoekonomik Uzantı: Karbon Duvarının Gölgesinde Kara Hatları

 AB’nin karbon duvarı yükselirken, Avrasya’da kara tabanlı enerji altyapıları sessizce uzuyor. Bu tablo, küresel enerji-jeoekonomi denkleminde yeni bir eksen yaratıyor.

 Rusya’nın Çin ve Moğolistan üzerinden planladığı Power of Siberia-2 (PoS-2) boru hattı, bu yeni eksenin en belirgin örneği.

Yaklaşık 50 milyar metreküp/yıl kapasiteyle tasarlanan hat, Rusya’nın Avrupa pazarındaki kaybını Asya’ya yönlendirme stratejisinin parçası. Ancak proje henüz fiyatlama, finansman ve takvim belirsizlikleriyle çevrili.

Bu nedenle, PoS-2 şimdilik jeostratejik niyet beyanı, CBAM ise yürürlükteki ekonomik gerçeklik. 

CBAM deniz yoluyla gelen karbon yoğun ürünleri fiyat baskısı altına alırken, PoS-2 gibi kara güzergâhları denizden bağımsız enerji rotası arayışını temsil ediyor.

Biri ekonomik normları, diğeri fiziksel altyapıyı yeniden tanımlıyor.

Bu ikilik, 2020’lerin sonundan itibaren enerji-finans-lojistik üçgeninde sessiz ama derin bir rekabet alanı oluşturuyor.

SAVYNOR Değerlendirmesi: Zaman Asimetrisi ve Stratejik Avantaj Penceresi

 Bugün CBAM, PoS-2’den farklı olarak, zaman üstünlüğüne sahip bir mekanizma.

Uygulama hazır, mevzuat kesin, finansal etkiler ölçülebilir.

PoS-2 ise hâlâ inşa ve pazarlık aşamasında.

Bu asimetri, AB’ye kısa vadede jeoekonomik avantaj sağlıyor:

Standart ihracı → sanayi koruması → tedarik çeşitliliği.

Ancak orta vadede, kara hatlarının enerji-finans entegrasyonu güçlendikçe, CBAM’ın baskı alanı doğuya kayabilir.

Bu nedenle önümüzdeki on yıl, karbon standardının jeopolitik ağırlığını test edecek bir dönem olacak.

Yönetici Sonuçları: 2026 Öncesi Beş Kritik Adım

 1. CBAM beyan sahibi statüsü ve tedarikçi veri zinciri bugünden oluşturulmalı.

 2. Benchmark belirsizliği için fiyat senaryoları sözleşmelere entegre edilmeli.

 3. Karbon-uyumlu tedarik portföyü çıkarılmalı; lojistik emisyonları dahil edilerek tam gömülü maliyet hesaplanmalı.

 4. AB destek fonları (yeşil sanayi dönüşüm kredileri) proaktif şekilde taranmalı.

 5. Avrasya kara hatları (örneğin PoS-2) orta-uzun vadeli opsiyon olarak izlenmeli; bugünün kararlarında CBAM temel kısıt olarak ele alınmalı.

SAVYNOR’un Yorumu

 Avrupa’nın karbon duvarı yükseliyor; ama bu duvarın ardında yalnız bir pazar değil, yeni bir düzen kuruluyor. CBAM, sadece emisyonu değil, ekonomik davranışı da düzenleyen ilk küresel araç. Ve her duvar gibi, bu da bir yansıma yaratıyor: Doğuda yeni yollar, yeni hatlar, yeni sistemler.

 2026, karbon ekonomisinin “sınır” olmaktan çıkıp diplomasiye dönüştüğü yıl olarak hatırlanacak.

---

CBAM 2026 : La nouvelle diplomatie carbone de l’Union européenne, son programme de soutien, son industrie et sa géo-économie

Le mur carbone : la nouvelle frontière de l’économie

 Avec l’entrée en vigueur du Mécanisme d’ajustement carbone aux frontières (CBAM) le 1er janvier 2026, l’Union européenne inaugure non seulement une transition environnementale, mais aussi un processus de restructuration économique et diplomatique.

L’enjeu n’est plus seulement de taxer les émissions de carbone, mais d’établir une nouvelle architecture entre politique industrielle, diplomatie commerciale et sécurité énergétique.

 Le programme de soutien récemment annoncé, la réglementation Omnibus I, les négociations d’exemption avec le Royaume-Uni et les coopérations internationales en matière de tarification du carbone illustrent clairement la nature multidimensionnelle de cette transformation.

Le CBAM n’est plus un simple droit de frontière ; il devient l’outil principal de l’Europe pour redéfinir l’ordre industriel mondial.

Cadre actuel : les nouvelles initiatives du CBAM à l’automne 2025

Le 16 octobre 2025, la Commission européenne a présenté un programme d’aide financière et technique destiné aux pays susceptibles d’être affectés négativement par le CBAM.

Dans le cadre de Global Europe, ce fonds vise à aider les fournisseurs à forte intensité carbone à convertir leur production vers des technologies à faibles émissions.

Le message de Bruxelles est clair : «Nous ne retirons pas le mécanisme, nous finançons la transition.»

Cela montre que le CBAM évolue d’un instrument punitif vers un outil de coopération et de diplomatie.

 Parallèlement, l’Union européenne a engagé une collaboration avec plus de quarante pays afin de promouvoir l’harmonisation mondiale de la tarification du carbone.

L’objectif est de faire du coût du carbone une norme commune du commerce international, et non plus une spécificité européenne.

Cette initiative peut être interprétée comme la première étape vers la transformation du carbone en nouvelle monnaie de compétitivité.

Fin septembre, le Conseil de l’Union européenne a adopté la réglementation Omnibus I pour réduire la charge administrative du CBAM.

Un seuil de minimis a été instauré pour les petits importateurs ou ceux dont les importations sont peu fréquentes, tandis que les procédures de collecte, de vérification et de déclaration des données ont été simplifiées.

Ainsi, l’Union allège la pression sur l’industrie tout en renforçant la transparence et la traçabilité du dispositif.

Enfin, Bruxelles et Londres ont entamé des discussions visant à instaurer une exemption temporaire du CBAM pour 2026.

L’objectif est d’éviter des chocs financiers soudains dans les chaînes d’approvisionnement transfrontalières. Cette mesure traduit la volonté de préserver les ponts économiques entre alliés malgré l’élévation du mur carbone.

La mise en œuvre du CBAM : simplification, valeurs de référence et chaînes de données

À partir de 2026, les entreprises devront documenter les émissions de carbone générées au cours de leurs processus de production et déclarer des certificats CBAM.

À la fin de la phase de déclaration, la comptabilité carbone se transformera directement en obligation financière.

L’Union européenne s’efforce donc de combler rapidement les lacunes techniques concernant les valeurs de référence et les valeurs par défaut.

Bien que les paramètres définitifs ne soient pas encore fixés, le délai accordé aux entreprises pour aligner leurs méthodes de calcul des émissions sur les normes européennes est très limité.

 Ce contexte montre que le CBAM n’est pas un simple « impôt vert », mais un système de surveillance fondé sur les données.

La vérification de l’empreinte carbone à chaque étape de la chaîne de production deviendra une condition technique préalable à l’accès au marché européen.

 La diplomatie aux frontières : d’un mécanisme punitif à un cadre de partenariat

 À l’origine, le CBAM a été conçu comme une taxe visant à prévenir les « fuites de carbone. »

Aujourd’hui, l’Union européenne l’a transformé en un instrument de diplomatie géo-économique.

Le programme de soutien et les discussions d’exemption marquent le début d’une approche différenciée dans la politique commerciale européenne: une transition plus souple pour les partenaires proches et une régulation plus stricte pour les fournisseurs lointains.

Cette politique n’avance plus selon le langage commercial traditionnel, mais selon la projection de puissance à travers les normes climatiques.

En d’autres termes, l’Union européenne fait du carbone un nouvel instrument de puissance douce.

Axes industriels et logistiques: les nouveaux codes du coût

 Le CBAM couvre dans sa première phase les secteurs de l’acier, de l’aluminium, du ciment, des engrais, de l’hydrogène et de l’électricité.

Ces industries ont en commun une forte intensité énergétique et une dépendance au transport maritime.

Par conséquent, le coût du carbone introduit une nouvelle couche tarifaire non seulement dans la production, mais aussi dans la chaîne logistique.

Cette évolution est particulièrement importante pour le transport maritime.

Combiné aux risques sécuritaires dans la mer Rouge et le détroit de Bab el-Mandeb, le coût du carbone pourrait rendre les routes maritimes encore plus onéreuses.

Ainsi, la carte d’approvisionnement de l’Europe se redessine désormais selon l’empreinte carboneplutôt que selon la distance.

Extension géo-économique : les corridors terrestres à l’ombre du mur carbone

 Alors que l’Europe érige son mur carbone, les infrastructures énergétiques terrestres se déploient discrètement à travers l’Eurasie, créant un nouvel axe dans l’équation mondiale de l’énergie et de la géo-économie.

Le projet russe Power of Siberia 2 (PoS-2), passant par la Chine et la Mongolie, en est l’exemple le plus significatif.

Conçu pour une capacité d’environ cinquante milliards de mètres cubes par an, il s’inscrit dans la stratégie de la Russie visant à réorienter ses exportations gazières de l’Europe vers l’Asie.

Cependant, le projet reste entouré d’incertitudes concernant la tarification, le financement et le calendrier de construction.

Pour l’heure, PoS-2 représente une déclaration d’intention géostratégique, tandis que le CBAM constitue une réalité économique opérationnelle.

 Tandis que le CBAM exerce une pression sur les prix des produits à forte intensité carbone transportés par mer, des corridors terrestres tels que PoS-2 incarnent la recherche de routes énergétiques indépendantes des voies maritimes.

L’un redéfinit les normes économiques, l’autre reconfigure les infrastructures physiques. Ensemble, ils forment, à la fin des années 2020, un champ de concurrence discret mais profond dans la triade énergie-finance-logistique.

Évaluation SAVYNOR : asymétrie temporelle et fenêtre d’avantage stratégique

 À ce jour, le CBAM, contrairement à PoS-2, dispose d’une avance temporelle.

Son cadre d’application est prêt, sa législation est définitive et ses effets financiers sont mesurables.

PoS-2 reste, quant à lui, au stade de la négociation et de la construction.

Cette asymétrie procure à l’Union européenne un avantage géo-économique à court terme: exportation standardisée, protection industrielle et diversification des approvisionnements.

À moyen terme toutefois, à mesure que les corridors terrestres renforceront l’intégration énergie-finance, la zone d’influence du CBAM pourrait se déplacer vers l’Est.

La décennie à venir mettra donc à l’épreuve le poids géopolitique des normes carbone.

Recommandations exécutives : cinq étapes cruciales avant 2026

 1.    Obtenir sans délai le statut de déclarant CBAM autorisé et établir la chaîne complète de données fournisseurs.

 2.    Intégrer dans les contrats des scénarios de prix afin de gérer l’incertitude liée aux valeurs de référence.

 3.    Développer un portefeuille de fournisseurs conformes au carbone, en incluant les émissions logistiques pour calculer les coûts totaux incorporés.

 4.    Surveiller et mobiliser de manière proactive les fonds européens de soutien tels que les crédits de transition industrielle verte.

 5.    Considérer les corridors terrestres eurasiens (comme PoS-2) comme des options stratégiques à moyen et long terme, tout en plaçant le CBAM au cœur des décisions actuelles.

Commentaire SAVYNOR

 Le mur carbone de l’Europe s’élève, mais derrière ce mur se construit un nouvel ordre. Le CBAM ne se contente pas de réguler les émissions ; il redéfinit le comportement économiquelui-même. Et comme tout mur, il projette son reflet : de nouvelles routes, de nouveaux corridors, de nouveaux systèmes apparaissent à l’Est.

L’année 2026 sera retenue comme celle où l’économie carbone a cessé d’être une question de frontières pour devenir un instrument de diplomatie.

---

CBAM 2026: 유럽연합의 새로운 탄소 외교, 지원 패키지, 산업 및 지정학적 경제

탄소 장벽: 경제의 새로운 경계선이 되다

 2026년 1월 1일 시행되는 탄소국경조정제도(CBAM) 는 단순한 환경 전환이 아니라, 유럽연합이 경제적·외교적 재구조화를 시작하는 단계이기도 하다.

이제 초점은 단순히 탄소 배출에 세금을 부과하는 데 있지 않다. 산업 정책, 통상 외교, 에너지 안보를 하나의 새로운구조 속에서 재정렬하는 것이다.

 최근 발표된 지원 패키지, Omnibus I 규정, 영국과의 면제 협상, 그리고 탄소가격제의 국제적 확산 움직임은 이 변화가 다층적임을 명확히 보여준다.

CBAM은 더 이상 단순한 국경세가 아니라, 유럽이 세계 산업 질서를 재설계하기 위한 핵심 도구로 자리 잡았다.

현재의 틀: 2025년 가을, CBAM의 새로운 움직임

2025년 10월 16일, 유럽위원회는 CBAM으로 부정적 영향을 받을 국가들을 위한 재정 및 기술 지원 프로그램을 발표했다.

Global Europe 틀 아래 마련된 이 자금은 탄소 집약적 공급업체들이 저배출 기술로 전환하도록 돕는 것을 목표로 한다.

브뤼셀의 메시지는 명확하다. “제도를 철회하지는 않지만, 그 전환을 지원한다.”

이는 CBAM이 제재가 아니라 협력과 외교의 수단으로 진화하고 있음을 보여준다.

동시에, 유럽연합은 40개국 이상과 협력 체계를 구축해 탄소가격제의 국제적 조화를 추진하고 있다.

목표는 탄소 비용이 유럽 내의 기준에 머무르지 않고 세계 무역 체계의 공통 표준이 되는 것이다.

이 조치는 탄소를 “새로운 경쟁 통화”로 만드는 첫걸음으로 해석될 수 있다.

 9월 말, 유럽이사회는 CBAM의 행정 부담을 줄이기 위해 Omnibus I 규정을 채택했다.

소규모 또는 간헐적 수입업자를 위한 de minimis 기준이 도입되었으며, 데이터 수집, 검증, 신고 절차가 간소화되었다.

이로써 유럽연합은 산업의 비용 부담을 줄이는 동시에 투명성과 추적 가능성을 강화하고 있다.

 마지막으로, 브뤼셀과 런던은 2026년 한시적 CBAM 면제 협상을 개시했다.

목표는 국경을 넘는 공급망에서 갑작스러운 비용 충격을 방지하는 것이다.

이 조치는 탄소 장벽이 높아지는 가운데에서도 동맹 간 경제적 연결을 유지하려는 노력을 상징한다.

 CBAM의 이행 구조: 단순화, 기준값, 데이터 체인

 2026년부터 기업들은 생산 과정에서 발생한 탄소 배출량을 문서화하고 CBAM 인증서를 제출해야 한다.

보고 단계가 종료되면 탄소 회계는 곧바로 재정적 의무로 전환된다.

이에 따라 유럽연합은 기준값(benchmark) 과 기본값(default value) 에 관한 기술적 공백을 신속히 보완하고 있다.

최종 수치는 아직 확정되지 않았지만, 기업들이 자사 탄소 산정 방식을 유럽 기준에 맞추기 위한 시간은 매우 제한적이다.

 이러한 흐름은 CBAM이 단순한 “녹색세”가 아니라, 데이터 기반 감시 시스템으로 기능함을 보여준다.

생산 사슬 전 단계에서 탄소 발자국을 검증할 수 있어야만 유럽 시장에 진입할 수 있는 기술적 전제 조건이 된다.

국경에서의 외교: 제재 수단에서 협력의 장으로

 CBAM은 원래 “탄소 누출(carbon leakage)”을 방지하기 위한 세금으로 도입되었다.

그러나 오늘날 유럽연합은 이를 지정학적 외교의 수단으로 재정의하고 있다.

지원 패키지와 면제 협상은 유럽 무역정책에 있어 차별화된 접근 방식의 시작을 의미한다.

즉, 가까운 파트너에게는 부드러운 전환을, 먼 공급국에는 더 엄격한 규제를 적용하는 것이다.

 이 정책은 전통적인 무역 언어가 아니라, 기후 규범을 통한 힘의 투사 방식으로 전개되고 있다.

결국 유럽연합은 탄소를 새로운 소프트 파워의 도구로 전환시키고 있다.

산업과 물류의 축: 새로운 비용 코드

CBAM은 초기 단계에서 철강, 알루미늄, 시멘트, 비료, 수소, 전력 부문을 대상으로 한다.

이 산업들은 공통적으로 에너지 집약적이며 해상 운송에 크게 의존하고 있다.

따라서 탄소 비용은 생산뿐 아니라 물류망 전반에도 새로운 가격 층위를 형성한다.

이는 특히 해상 운송 부문에서 중요하다. 홍해와 바브엘만데브 해협의 안보 위험이 더해지면서, 탄소 비용은 해상 경로를 더욱 비싸게 만들 수 있다. 결국 유럽의 공급 지도는 이제 “거리”가 아니라 탄소 발자국에 따라 재편되고 있다.

지정학적 확장: 탄소 장벽의 그늘 아래 육상 회랑

유럽의 탄소 장벽이 높아지는 동안, 유라시아 전역에서는 육상 에너지 인프라가 조용히 확장되고 있다. 이 변화는 세계 에너지-지정학적 경제의 새로운 축을 형성하고 있다.

러시아가 중국과 몽골을 거쳐 추진 중인 시베리아의 힘 2 (Power of Siberia-2) 가스관 프로젝트는 그 대표적인 예다.

연간 약 500억 입방미터의 수송 능력을 목표로 하는 이 노선은 러시아가 유럽 시장의 손실을 아시아로 전환하려는 전략의 일부이다. 그러나 가격, 자금 조달, 건설 일정 등 핵심 요소가 여전히 불확실하다.

따라서 PoS-2는 현재로서는 지정학적 의도의 선언에 가깝고, CBAM은 실질적 경제 현실로 작동하고 있다.

 CBAM이 해상 운송을 통한 탄소 집약적 상품의 가격을 압박하는 반면, PoS-2와 같은 육상 회랑은 해상로에 의존하지 않는 에너지 경로의 모색을 상징한다.

하나는 경제 규범을, 다른 하나는 물리적 인프라를 재정의한다. 이 두 축은 2020년대 후반, 에너지·금융·물류 삼각축에서 조용하지만 심층적인 경쟁의 장을 형성하고 있다.

SAVYNOR 평가: 시간 비대칭성과 전략적 우위의 창

 현재 CBAM은 PoS-2와 달리 시간적 우위를 가진 제도이다.

시행 구조는 완비되어 있으며, 법적 기반은 확정되었고, 재정적 영향도 측정 가능하다.

반면 PoS-2는 여전히 건설과 협상의 단계에 머물러 있다.

 이 비대칭성은 유럽연합에 단기적으로 지정학적 경제 우위를 제공한다.

표준화된 수출, 산업 보호, 공급 다변화가 그것이다.

그러나 중기적으로 육상 회랑이 에너지와 금융의 통합을 강화함에 따라 CBAM의 영향력은 점차 동쪽으로 이동할 수있다.

따라서 향후 10년은 탄소 표준의 지정학적 무게가 시험받는 시기가 될 것이다.

경영적 제언: 2026년 이전의 다섯 가지 핵심 단계

 1. CBAM 신고자 자격을 확보하고 공급망 데이터 체인을 즉시 구축할 것.

 2. 기준값 불확실성에 대응하기 위해 가격 시나리오를 계약서에 반영할 것.

 3. 탄소 적합 공급망 포트폴리오를 구축하고 물류 배출을 포함한 총비용을 산정할 것.

 4. 유럽연합의 녹색 산업 전환 자금 등 지원 펀드를 선제적으로 탐색할 것.

 5. 유라시아 육상 회랑(예: PoS-2)을 중장기 전략 옵션으로 관찰하되, 현 단계의 의사결정에서는 CBAM을 핵심 제약으로 인식할 것.

SAVYNOR 논평

 유럽의 탄소 장벽은 높아지고 있지만, 그 이면에서는 새로운 질서가 형성되고 있다. CBAM은 단순히 배출을 규제하는 것이 아니라, 경제적 행동 양식을 재정의하는 최초의 글로벌 도구다. 그리고 모든 장벽이 그렇듯, 그 그림자는 반사된다. 동쪽에는 새로운 길, 새로운 회랑, 새로운 시스템이 생겨나고 있다.

 2026년은 탄소 경제가 더 이상 ‘국경의 문제’가 아닌, 외교의 언어로 전환된 해로 기억될 것이다.

---

CBAM 2026: Новая углеродная дипломатия Европейского союза, пакет поддержки, промышленность и геоэкономика

Углеродная стена — новая граница мировой экономики

С введением Механизма углеродной корректировки на границе (CBAM) с 1 января 2026 года Европейский союз запускает не только экологическую трансформацию, но и процесс экономического и дипломатического переформатирования.

Цель заключается не просто в налогообложении выбросов углерода, а в построении новой архитектуры, соединяющей промышленную политику, торговую дипломатию и энергетическую безопасность.

Недавно представленные пакет поддержки, регламент Omnibus I, переговоры о временном освобождении с Великобританией и развитие глобального сотрудничества в области ценообразования на углерод ясно демонстрируют многослойный характер этой трансформации.

CBAM уже не является простым пограничным налогом; он становится основным инструментом Европы для переосмысления мировой промышленной структуры.

Текущая ситуация: новые инициативы CBAM осенью 2025 года

16 октября 2025 года Европейская комиссия объявила о запуске финансовой и технической программы поддержки для стран, которые могут пострадать от введения CBAM.

В рамках программы Global Europe этот фонд призван помочь предприятиям с высоким уровнем углеродоёмкости перейти на технологии с низкими выбросами.

Послание Брюсселя ясно: «Мы не отменяем механизм, но финансируем переход.»

Это свидетельствует о том, что CBAM превращается из инструмента наказания в инструмент сотрудничества и дипломатии.

Одновременно Европейский союз начал взаимодействие более чем с сорока странами, чтобы содействовать глобальной гармонизации механизмов ценообразования на углерод.

Цель состоит в том, чтобы сделать стоимость углерода общим стандартом мировой торговой системы, а не только внутренним правилом ЕС.

Этот шаг можно рассматривать как первый этап превращения углерода в новую валюту конкурентоспособности.

В конце сентября Совет Европейского союза утвердил регламент Omnibus I, направленный на снижение административной нагрузки, связанной с CBAM.

Для малых и нерегулярных импортёров был введён порог de minimis, а процедуры сбора, проверки и отчётности данных упрощены.

Таким образом, ЕС снижает финансовое давление на промышленность, одновременно усиливая прозрачность и отслеживаемость механизма.

Наконец, Брюссель и Лондон начали переговоры о временном освобождении от CBAM на 2026 год, чтобы избежать резких финансовых потрясений в трансграничных цепочках поставок.

Этот шаг символизирует стремление сохранить экономические мосты между союзниками даже при возведении углеродной стены.

 Архитектура реализации CBAM: упрощение, эталонные значения и цепочки данных

С 2026 года компании обязаны документировать объёмы выбросов углерода, возникающие в их производственных процессах, и представлять сертификаты CBAM.

По завершении отчётного этапа углеродный учёт превратится в прямое финансовое обязательство.

В связи с этим Европейский союз активно устраняет технические пробелы в области эталонных показателей (benchmarks) и базовых значений (default values).

Хотя окончательные параметры ещё не утверждены, у компаний остаётся крайне ограниченное время для приведения своих методик расчёта выбросов в соответствие с европейскими стандартами.

 Таким образом, CBAM представляет собой не просто «зелёный налог», а систему мониторинга, основанную на данных.

Верификация углеродного следа на каждом этапе производственной цепочки станет техническим условием доступа на европейский рынок.

Дипломатия на границе: от механизма санкций к платформе партнёрства

 Первоначально CBAM был задуман как налог, призванный предотвратить «утечку углерода».

Сегодня Европейский союз позиционирует его как инструмент геоэкономической дипломатии.

Программа поддержки и переговоры об освобождении знаменуют начало дифференцированного подхода во внешней торговой политике ЕС:

мягкий переход для близких партнёров и более жёсткое регулирование для удалённых поставщиков.

 Эта политика строится не на традиционном торговом языке, а на проецировании силы через климатические нормы.

Иными словами, ЕС превращает углерод в новый инструмент «мягкой силы».

Промышленные и логистические оси: новые коды стоимости

 На первом этапе CBAM охватывает сектора стали, алюминия, цемента, удобрений, водорода и электроэнергии.

Эти отрасли характеризуются высокой энергоёмкостью и зависимостью от морских перевозок.

Следовательно, углеродные издержки формируют дополнительный слой ценообразования не только в производстве, но и по всей логистической цепочке.

Это особенно важно для морских перевозок.

С учётом рисков безопасности в Красном море и проливе Баб-эль-Мандеб, углеродные издержки могут сделать морские маршруты ещё более дорогими.

В результате карта поставок Европы перестраивается не по расстоянию, а по углеродному следу.

Геоэкономическое расширение: сухопутные коридоры в тени углеродной стены

 Пока Европа возводит углеродную стену, по всей Евразии тихо развиваются сухопутные энергетические инфраструктуры. Эта тенденция формирует новую ось в мировой энергетико-геоэкономической системе.

Планируемый Россией газопровод «Сила Сибири-2 (Power of Siberia-2)», проходящий через Китай и Монголию, является самым ярким примером этой оси.

Проект, рассчитанный примерно на 50 миллиардов кубометров в год, является частью стратегии России по перенаправлению своих экспортных потоков из Европы в Азию. Однако проект по-прежнему окружён неопределённостью в вопросах ценообразования, финансирования и сроков строительства.

Таким образом, PoS-2 пока представляет собой геостратегическое заявление о намерении, тогда как CBAM уже является действующей экономической реальностью.

 CBAM оказывает ценовое давление на углеродоёмкие товары, перевозимые морем, в то время как такие сухопутные проекты, как PoS-2, отражают поиск энергетических маршрутов, независимых от морских путей.

Один инструмент переопределяет экономические нормы, другой — физическую инфраструктуру. Совместно они формируют к концу 2020-х годов тихое, но глубокое пространство конкуренции в триаде энергия–финансы–логистика. 

Оценка SAVYNOR: временная асимметрия и окно стратегического преимущества

 На сегодняшний день CBAM, в отличие от PoS-2, обладает временным преимуществом.

Его механизм реализации готов, законодательная база утверждена, а финансовые последствия измеримы.

PoS-2, напротив, всё ещё находится на стадии строительства и переговоров.

Эта асимметрия обеспечивает Европейскому союзу краткосрочное геоэкономическое преимущество:

стандартизированный экспорт, защиту промышленности и диверсификацию поставок.

Однако в среднесрочной перспективе, по мере укрепления интеграции энергетики и финансов на суше, зона влияния CBAM может сместиться на Восток.

Таким образом, предстоящие десять лет станут испытанием для геополитического веса углеродных стандартов.

Рекомендации для руководства: пять ключевых шагов до 2026 года

 1.    Незамедлительно получить статус уполномоченного декларанта CBAM и выстроить цепочку данных поставщиков.

 2.    Включить ценовые сценарии в контракты для управления неопределённостью эталонных показателей.

 3.    Сформировать портфель поставщиков, соответствующих углеродным требованиям, включая логистические выбросы в расчёт совокупных затрат.

 4.    Активно отслеживать и использовать фонды поддержки ЕС, включая кредиты для зелёной индустриальной трансформации.

 5.    Рассматривать евразийские сухопутные коридоры (например, PoS-2) как средне- и долгосрочные стратегические варианты, при этом учитывать CBAM как основной ограничивающий фактор при текущем принятии решений.

Комментарий SAVYNOR

Европейская углеродная стена растёт, но за этой стеной формируется новый порядок. CBAM регулирует не только выбросы, но и экономическое поведение как таковое. И, как всякая стена, она отбрасывает тень: на Востоке появляются новые дороги, новые коридоры, новые системы.

 2026 год войдёт в историю как момент, когда углеродная экономика перестала быть вопросом границ и стала инструментом дипломатии.